شخصی سازی Ubuntu و تبدیل اون به دیسک زنده ی قابل نصب مستقل
هربار که سیستم عاملی رو نصب میکنید، یکسری کارهای اولیه باید انجام بدید تا به وضعیت دلخواهتون برسه، مثل نصب نرم افزارهای مختلف، اعمال تغییرات ظاهری مثل Theme...
تو این پست قصد دارم ابزارهایی برای Ubuntu (یا هر توزیع دیگه) معرفی کنم که این امکان رو به شما میده تا از سیستم عاملتون یک دیسک زنده ی قابل نصب تهیه کنید، تا در دفعات بعد سیستم عامل به همون شکلی که مدنظرتون هست از ابتدا نصب بشه.
اولین ابزاری که میخوام معرفی کنم اسمش Relinux هست
کار با این برنامه خیلی راحت هست، در نسخه ی جدیدترش رابط گرافیکی هم اضافه شده که اعمال تنظیمات رو راحت تر میکنه
برای نصب این برنامه میتونید از طریق PPA نصبش کنید و یا سورسش رو دریافت کنید و Build و بعد هم Install
سورس برنامه رو میتونید از GitHub دریافت کنید.
روش راحت هم همونطور که عرض شد اضافه کردن PPA مربوط به این برنامه به سیستم هست که مزیتش در این هست که میتونید از قابلیت آپدیت خودکار بهره مند بشید.
برای اضافه کردن PPA و نصب برنامه دستورات زیر رو در ترمینال اجرا کنید:
sudo add-apt-repository ppa:relinux-dev/testing
sudo apt-get update
sudo apt-get install relinuxاین برنامه میاد و از سیستم شما یک دیسک زنده ی قابل نصب تهیه میکنه و یکسری تنظیمات برای شخصی سازی بیشتر در اختیارتون میزاره، که مثلاً عنوان ریمیکس رو انتخاب کنید و...
معنیش این هست که دیسک جدید حاوی تمام برنامه ها و پکیج هایی هست که هنگام تهبه ی دیسک روی سیستم شما نصب بوده، البته شخصی سازی هایی مثل Theme و یا تنظیمات بخش های متفاوت سیستم عامل شامل اون نمیشه (تست من روی نسخه ی قبلتر این برنامه بوده و نسخه ی جدید رو امتحان نکردم).
یکی دیگه از برنامه هایی که جدیداً باهاش آشنا شدم، Customizer هست
این برنامه کامل تر از برنامه ی Relinux هست و با استفاده از این برنامه شخصی سازی های خیلی بیشتری میشه انجام داد.
اساس کار این برنامه این هست که فایل ISO مربوط به اون توزیعی که قصد دارید شخصی سازی کنید رو باز میکنه و بعد از اون میتونید عملیات شخصی سازی رو روش انجام بدید. اما تفاوتش با سایر ابزارهای موجود اینه که تقریباً بهترین روش ها رو همه یکجا بصورت ساده جمع آوری کرده.
شما با این برنامه میتونید اون توزیع رو بدون نیاز به نصب در پنجرا ای باز کنید و مستقیماً بصورت کاملاً گرافیکی شخصی سازی ها رو انجام بدید.
امکان دیگه این هست که ترمینال رو به اون فایل متصل میکنه و تمام شخصی سازی ها رو از طریق ترمینال انجام میدید.
یا میتونید فایل DEB رو مستقیماً روی اون نصب کنید.
برای نصب این برنامه از دو روش میتونید استفاده کنید:
- نصب از طریق PPA
- نصب با کمک فایل install.sh
نصب از طریق PPA: دستورات زیر رو در ترمینال اجرا کنید:
add-apt-repository ppa:customizer-dev-team/stable/ubuntu
apt-get update
apt-get install customizer
نصب با کمک فایل install.sh : دستور زیر رو در ترمینال اجرا کنید تا فایل رو از اینترنت دریافت کنه:
wget https://github.com/downloads/fluxer/Customizer/install.sh
به این فایل اجازه ی اجرا بدید، روی فایل دانلود شده راست کلیک کنید و Properties رو انتخاب کنید، در صفحه ی تنظیمات از تب Permissions تیک Allow executing file a program رو فعال کنید، یا از دستور زیر در ترمینال استفاده کنید:
chmod +x install.sh
و بعد این فایل رو با استفاده از ترمینال اجرا کنید:
./install.sh -i
مزیت روش دوم اینه که خودش چک میکنه اگر نیاز بود بسته ای (که نیاز داره) دریافت بشه، اینکار رو انجام میده
البته برای نصب شدن برنامه من مجبور شدم این فایل رو کمی دستکاری کنم و پکیج gambas2-devel که وجود نداشت رو حذف کنم و بجاش پکیج gambas2-dev رو بنویسم.
ضمن اینکه این نکته رو باید متذکر بشم که هردوی این برنامه ها برای اجرا نیاز به بسته هایی دارن که اگر در سیستم موجود نبود، خودشون نصبش میکنن، پس ممکنه بار اول مقداری از زمانتون صرف دریافت پکیج ها از اینترنت بشه.
اما این دو برنامه ای که معرفی شد هردو کارشون این هست که در شخصی سازی توزیع های سیستم عامل گنو/لیتوکس به ما کمک کنن، اما تفاوت هایی هم با هم دارن، یا بهتر بگم هرکدوم مزایا و معایبی دارن
مزایا:
سهولت در کار با آن
صرف زمان کمتر برای شخصی سازی: درواقع تنها کاری که نیاز هست انجام بدید این هست که نام دیسک زنده و توزیع رو انتخاب کنید و اجازه بدید برنامه کار خودش رو انجام بده، در نهایت برنامه فایلی ISOئی تولید میکنه که حاوی تمام بسته های موجود در سیستم فعلی شما هست و قابلیت نصب و اجرا داره
معایب:
برای شخصی سازی یک توزیع توسط این برنامه نیاز هست که اون توزیع رو روی کامپیوتری نصب کنید، در واقع این برنامه دیسکی بر اساس توزیع موجود ایجاد میکنه.
امکان شخصی سازی کمتر (مثل تنظیمات خاص یا برندینگ...)
مزایا:
امکان شخصی سازی خیلی بیشتر
قابلیت شخصی سازی در محیط گرافیکی
عدم نیاز به نصب توزیع موردنظر: شما در این برنامه فایل ISO مربوط به اون توزیع رو انتخاب می کنید (صرفنظر از اینکه چه توزیعی روی سیستم خودتون نصب هست) و عملیت شخصی سازی رو بر روی اون توزیع انجام میدید.
قابلیت اتصال ترمینال به توزیع، که امکان شخصی سازی سریعتر (نسبت به محیط گرافیکی) رو مهیا میکنه
معایب
نیاز به زمان خیلی بیشتری برای شخصی سازی داره، شما سیستم استاندارد رو لود میکنید و تمام عملیات شخصی سازی رو روش انجام میدید، برای هر رمیکس جدید همین پروسه باید تکرار بشه.
نتیجه گیری:
برنامه ی Customizer قابلیت های شخصی سازی بسیار بیشتری نسبت به Relinux در اختیارتون میزاره، اما در عین حال نیازمند صرف زمان بسیار بیشتری هست.
اگر قصد دارید از وضعیت حال حاضر سیستمون بک آپی تهیه کنید که در دفعات آینده نیاز نباشه تعداد زیادی بسته دریافت کنید و ابزارهای مختلفی بصورت پیشفرض نصب باشه، Relinux برای شما مناسب تر هست
اگر قصد دارید تا بر اساس توزیعی مثل اوبونتو رمیکسی ایجاد کنید و یا توزیع رو به نحوی کاملتر برای استفاده ی آینده شخصی سازی کنید، Customizer انتخاب بسیار بهتری هست.
