فعال کردن قابلیت Unuity Global Menu/HUD برای برنامه های جاوا توسط Ayatana

من قابلیت Global Menu در  Unity رو خیلی دوست دارم، میاد منوها رو در پنل بالایی ادغام می کنه که باعث میشه فضای کاری بیشتری داشته باشیم. در نسخه ی 14.04 اوبونتو هم این قابلیت بهبود پیدا کرد و بعنوان یک آپشن، وقتی برنامه فول اسکرین نیست منو ها در تایتل بار ادغام میشن.

 

این افزایش فضای کاری بخصوص در IDE ها بکار میان که ادیتور باید فضای زیادی داشته باشه و علاوه بر اون Toolbar ها و Tab ها هم فضایی رو اشغال می کنن.

من از ۳ IDE استفاده  می کنم: NetBeans, Eclipse و خانواده ی IDE های JetBrains ( از جمله PhpStorm, IntelliJ IDEA و  Android Studio)

هر سه ی این  IDE ها توسط جاوا نوشته شدن و همه ی برنامه های جاوا از Global Menu نمیتونن استفاده کنن.

 

قبلاً در پستی روش فعال کردن این قابلیت برای NetBeans رو شرح داده بودم، اما می تونید با نصب یک پکیج این قابلیت رو برای بیشتر برنامه های جاوا فعال کنید.

 

sudo add-apt-repository ppa:danjaredg/jayatana
sudo apt-get update
sudo apt-get install jayatana

 

منبع: 

• WebUpd8.org

اضافه کردن پشتیبانی از GlobalMenu به Netbeans IDE در اوبونتو 13.10

قابلیت Unity Global Menu در اوبونتو رو خیلی دوست دارم، این قایلست باعث میشه که منو های برنامه ها همه در پنل بالایی نمایش داده بشن و نه در خود پنجره. این قابلیت علاوه بر افزایش فضای کاری (بخصوص در IDEها برای من اهمیت زیادی داره این مورد)، باعث یکپارچگی بیشتر سیستم عامل (از لحاظ بصری و اکوسیستم) میشه.

 

IDE محبوب من برای PHP نرم افزار Netbeans هست. بصورت پیشفرض Netbeans از قابلیت Global Menu استفاده نمیکنه و منوها در پنجره ی برنامه نمایش داده میشن:

 

 

برای اضافه کردن این قابلیت می تونید از پلاگین Ayatana استفاده کنید.

نصب و اجرای ADT در Ubuntu 13.10 نسخه ی ۶۴ بیتی

محیط توسعه ی اندروید (ADT) علاوه بر نسخه ی ۳۲ بیتی، نسخه ی ۶۴ بیت هم داره که امکان اجرا روی سیستم عامل های ۶۴ بیتی رو فراهم می کنه. البته تعدادی از فایل های این بسته ۳۲ بیتی هستن که لازمه ی اجرا شدنشون این هست که سیستم عامل از اجرای بسته های ۳۲ بیتی پشتیبانی کنه.

در Ubuntu معناش این هست که نسخه ی ۳۲ بیتی پکیج های مورد نیاز در کنار نسخه ی ۶۴ بیتی اون پکیج ها نصب شده باشه.

در نسخه های قبل از 13.10 پکیجی بنام ia32-libs موجود بود که حاوی تعداد زیادی پکیج 32 بیتی بود و با نصب اون می تونستید از ADT استفاده کنید.

در Ubuntu 13.10 بخاطر تغییری که در رفتار سیستم عامل در خصوص مدیریت بسته های ۳۲ بیتی برای اجرای برنامه های ۳۲ بیتی صورت گرفته، این پکیج در مخازن موجود نیست و ممکنه باعث ایجاد سردرگمی برای کاربرانی که از نسخه های پیشین اوبونتو استفاده می کردن بوجود بیاد.

 

برای این منظور نیاز هست که نسخه ی ۳۲ بیتی چند پکیج که موردنیاز ADT هست دریافت و نصب بشه:

sudo apt-get install libc6-i386 lib32stdc++6 lib32gcc1 lib32ncurses5
sudo apt-get install lib32z1

 

منبع: StackOverflow

نصب کریو کلاینت روی اوبونتو 13.04 و بالاتر - ۶۴ بیتی

توجه: کریو نسخه ی ۶۴ بیتی رو عرضه کرده، بنابراین مطالب موجود در این پست کاربردی نداره

 

تو پست های قبل اشاره کردم که قصد دارم از اوبونتو 12.04 ۳۲ بیتی به نسخه ی 13.04 ۶۴ بیتی کوچ کنم.

بعد از نصب اوبنتو نیاز داشتم که از نرم افزار کریو کلاینت برای اتصال مستقیم به اینترنت استفاده کنم، اما متاسفانه این نرم افزار نسخه ی ۶۴ بیتی نداره.

برای توضیحات مربوط به Ubuntu 13.10 و بالاتر به انتهای مطلب رجوع کنید

با خودم گفتم احتمالاً اگه کتابخانه های ۳۲ بیتی رو نصب کنم مشکلی وجود نداره، کتابخانه رو از قبل نصب کرده بودم (برای اجرای Android ADT نسخه ی ۶۴ بیت هم نیاز به کتابخانه های ۳۲ بیتی هست):

sudo apt-get install ia32-libs

قبل از اون هم پیش نیاز های کریو کلاینت رو نصب کردم:

sudo apt-get install debconf openssl

بعد از اینکه کریو رو نصب کردم (مدتی گذشت و به بقیه ی کارهام میرسیدم) که متوجه شدم مشکلی بوجود اومده.

تعدادی از پکیج های موجود در سیستمم پاک شده بود که Software Center و Ubuntu One Client هم بینشون بود.

نصب اوبونتو ۱۳.۰۴ - پکیج هایی که باید نصب کنم

بعد از اینکه اوبنتو رو نصب کردم، نیاز دارم تعدادی پکیج رو هم نصب کنم

این پکیج ها رو بدون ترتیب خاصی اینجا لیست می کنم

اگر نیاز باشه برای نصب یک پکیج خاص، مخازنی (ppa) به سیستم اضافه بشه، نام مخزن رو کنارش می نویسم.

 

بعضی از نرم افزارها خودشون نیاز به پلاگین های خاصی دارن، مثلاً افزونه ی مرورگر ها یا پلاگین های مربوط به NetBeans. اینها رو جداگانه می نویسم.

 

در انتها هم دستورات اضافه کردن مخازن و نصب پکیج ها رو می نویسم تا همه ی پکیج ها یکجا نصب بشن

نصب تازه ی Ubuntu 13.04

خیلی وقته تصمیم دارم سیستم عامل لپ تاپم رو از Ubuntu 12.04 به نسخه ی 13.04 ارتقا بدم اما هیچ وقت فرصتش نشد.

مهم ترین دلیلش اینه که اینبار قصد دارم کل هارد دیسک رو فرمت کنم و همش رو اختصاص بدم به Ubuntu، برای همین نیاز هست که از اطلاعاتم بک آپ بگیرم که خودش پروسه ی زمانبری هست.

 

هارد دیسکم 320 گیگابایت هست و بیشتر اطلاعات روی هارد دیسک اکسترنال هست، تصمیم دارم پارتیشن / و /home رو از هم جدا کنم.

20 گیگابایت رو اختصاص میدم به پارتیشن ریشه و بقیه رو به پارتیشن /home

 

بعد از نصب نیاز هست که خیلی زود سیستمم رو آماده به کار کنم تا بتونم به کارهام برسم، برای همین تصمیم دارم لیست برنامه های مورد نیاز و شخصی سازی های مفید رو اینجا قرار بدم. ممکنه این اطلاعات به درد شما هم بخوره.

Project Gutenberg، خاطرات و فراتر از آن !

دو روز پیش بود که برادرم اومد تو اتاقم، یه بسته تو دستش بود و گفت باز اوبونتو سفارش دادی !

خب قطعاً هیچ چیزی مربوط به اوبونتو نمی تونست باشه چون ارسال CDهای اوبونتو چند سالی هست متوقف شده و البته این واقعیت که من هیچ چیزی مرتبط با اوبونتو جایی سفارش ندادم هم بی تاثیر نبود !

 

خیلی کنجکاو شدم ببینم تو اون بسته چی هست، دلیل اینکه برادرم این حرف رو زده بود برمیگرده به چندین سال پیش که در طرحی که کنونیکال برای معرفی اوبونتو داشت، CD هایی رو به رایگان ارسال می کرد، و من هم که بسیار علاقه مند به تجربه های جدید بودم درخواست دادم برای دریافت CD (اون موقع دوران شیرین و تلخ Dial-Up بود و امکان دانلود iso ها وجود نداشت)[با توجه به بازه ۶ ماهه ی انتشار نسخه های جدید، این CDها زیاد به دستم می رسید]

بعد از اولین باری که بسته به دستم رسید و اوبونتو رو امتحان کردم شیفته ش شدم، اما تبدیل نشده بود به سیستم عامل اصلی من.

خیلی از CDهایی که به دستم می رسید رو به دوستانم می دادم تا تست (و شاید استفاده) کنند، اما سعی کردم از هر CD یه نسخه برای خودم نگه دارم، اونایی مونده برام رو می تونید ببینید:

 

 

 

نحوه ی فعال کردن AppMenu و HUD برای Eclipse IDE در Ubuntu

در Ubuntu قابلیتی وجود داره بنام AppMenu که منوی برنامه رو در پنل بالایی ادغام میکنه (مختص اوبونتو نیست البته) و همچنین HUD که نوعی منوی هوشمند هست.

خیلی از برنامه ها بطور پیشفرض با AppMenu سازگار هستن و بخوبی با با سیستم عامل مچ میشن، اما بعضی برنامه ها بنا به دلایلی این سازگاری رو ندارن.

Eclipse که یک IDE بسیار محبوب هست بطور پیش فرض از این قابلیت پشتیبانی نمیکنه، یعنی منوها در پنجره ی خود برنامه نمایش داده میشن (درست مثل سیستم عامل ویندوز) و نه در پنل بالایی

البته میشه این قابلیت رو فعال کرد.

درواقع Eclipse بخاطر اینکه در نسخه های قبلتر با AppMenu مشکلاتی داشته در لیست سیاه قرار گرفته تا هنگام نصب مشکلی پیش نیاد

گرچه درحال حاضر امکان پشتیبانی از AppMenu رو داره اما هنوز در لیست سیاه هست، که میتونید با ایجاد تغییراتی این قابلیت رو داشته باشید

تعمیر GRUB بعد از نصب سیستم عامل جدید یا ایجاد تغییرات در فایل سیستم

شاید براتون پیش اومده باشه که بعد از نصب سیستم عامل جدید، مثلاً ویندوز ۸ در کنار اوبونتو، بوت لودر GRUB پاک شده و شما به سیستم عامل اوبونتو دسترسی نداشته باشید.

یا مثلاً اگر تغییراتی در فایل سیستم ایجاد کرده باشید، بعنوان مثال اندازه ی پارتیشن root رو تغییر داده باشید و با ایجاد تغییرات در جدول پارتیشن ها، امکان بوت کردن اوبونتو وجود نداره.

 

خب این مشکل رو میشه با استفاده از یک دیسک زنده و تعدادی فرمان در ترمینال برطرف کرد، اما راه حل ساده تری هم وجود داره، Boot Repair

 

 

شخصی سازی Ubuntu و تبدیل اون به دیسک زنده ی قابل نصب مستقل

هربار که سیستم عاملی رو نصب میکنید، یکسری کارهای اولیه باید انجام بدید تا به وضعیت دلخواهتون برسه، مثل نصب نرم افزارهای مختلف، اعمال تغییرات ظاهری مثل Theme...

تو این پست قصد دارم ابزارهایی برای Ubuntu (یا هر توزیع دیگه) معرفی کنم که این امکان رو به شما میده تا از سیستم عاملتون یک دیسک زنده ی قابل نصب تهیه کنید، تا در دفعات بعد سیستم عامل به همون شکلی که مدنظرتون هست از ابتدا نصب بشه.

اولین ابزاری که میخوام معرفی کنم اسمش Relinux هست

کار با این برنامه خیلی راحت هست، در نسخه ی جدیدترش رابط گرافیکی هم اضافه شده که اعمال تنظیمات رو راحت تر میکنه