جاوا این امکان رو فراهم کرده که برنامه رو با کمترین تغییرات روی پلتفرم های مختلف اجرا کنیم به شکلی که تجربه ی کاربری مشابهی داشته باشن؛ یا حداقل تلاشش بر این بوده.
به هرعنوان وقتی صحبت از توسعه ی Cross-Platform نرم افزار مطرح میشه، یکی از موضوعاتی که باید بهش توجه بشه GUI هست، هر کدوم از این پلتفرم ها فریم وورکی برای ایجاد جلوه ی گرافیکی مختص به اون پلتفرم دارن.
مشکلی که خیلی (یا حداقل تعداد زیادی) از برنامه های نوشته شده با جاوا دارن این هست که ظاهر گرافیکی مناسبی ندارن و به نوعی به شکل زیبایی با سیستم هماهنگ نمیشن و ظاهری Native ندارن.
جاوا برای برنامه نویسانش که از فریم وورک Swing استفاده میکنن تعدادی Look And Feel پیشفرض مهیا کرده که ظاهر گرافیکی رو بر اساس اونها ایجاد کنن، و برای هر پلتفرم Look And Feelی طراحی شده که تا جایی که ممکنه با سیستم هماهنگ بشه.
اما حداقل در Ubuntu این هماهنگی به شکل مناسبی صورت نگرفته، یعنی Look And Feel پیشفرضی که برای سیستم های لینوکس تهیه شده (با نام gtk) ظاهری نامتعارف نسبت به سایر برنامه های دیگه ی سیستم داره
اما هر مشکلی راه حلی داره !
